Author :
Abstract
Giriş/Amaç: Benign prostat hiperplazisi hastaların günlük faaliyetlerini sürdürmelerini engelleyerek yaşam kalitelerini düşürmektedir. Araştırma benign prostat hiperplazili hastaların ameliyat öncesi ve sonrası yaşam kalitesini belirlemek amacıyla yapıldı.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte olan araştırma, Türkiye’nin doğusundaki bir ilde üç hastanenin üroloji poliklinik ve kliniklerinde yürütüldü. Araştırmanın evrenini veri toplama tarihleri arasında üroloji kliniklerine benign prostat hiperplazisi nedeniyle ameliyat olmak üzere yatırılan hastalar oluşturdu. Örneklemi; olasılıksız rastlantısal örnekleme yöntemiyle seçilen, araştırmaya alınma kriterlerine uyan, bilgilendirilmiş yazılı izin veren 70 hasta oluşturdu. Araştırmaya başlamadan önce, etik onay ve kurum izinleri alındı. Hastalar ameliyat öncesi ve sonrası olmak üzere iki kez değerlendirmeye alındı. Ameliyat öncesi dönemde üroloji kliniklerinde yatan hastalara, tanıtıcı özelliklerini belirlemek için Hasta Tanıtım Formu, yaşam kalitelerini belirlemek için SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği ve Benign Prostat Hiperplazisi Yaşam Kalitesi Ölçeği uygulandı. Ameliyattan 1 ay sonra üroloji polikliniklerine kontrol amaçlı başvuran hastalara tekrar yaşam kalitesi ölçekleri uygulandı. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde sayı, yüzde oranları, t testi, Mann Whitney U ve Kruskall Wallis testleri kullanıldı.
Bulgular: Yaş ortalaması 69.12±8.84 olan hastaların ameliyat öncesi ve sonrası SF 36 yaşam kalitesi ölçeği alt boyutlarından aldıkları puanlar karşılaştırıldığında, genel sağlık algısı alt boyutu hariç diğer alt boyutlardan alınan puanların ameliyat sonrasında yükseldiği belirlendi. Benign Prostat Hiperplazisi Yaşam Kalitesi Ölçeği’nden aldıkları puanlar incelendiğinde, ameliyat öncesi 33.97±9.18 olan yaşam kalitesi puanının ameliyat sonrasında 16.25±14.30 olduğu belirlendi.
Sonuç: Benign prostat hiperplazili hastaların yaşam kalitesinin ameliyat öncesine göre ameliyat sonrası dönemde önemli düzeyde yükseldiği görüldü.
Keywords
Abstract
Background/Objective: Benign prostatic hyperplasia reduces the quality of life of patients by preventing them from continuing their daily activities. This study was carried out to determine preoperative and postoperative quality of life in patients with benign prostate hyperplasia.
Material and Method: The descriptive study was conducted in the urology outpatient and inpatient clinics of three hospitals in a province in eastern Turkey. The study population consisted of patients hospitalized in the urology clinics to be operated due to benign prostate hyperplasia between the data collection dates. The sample included 70 patients, elected by way of non-probability random sampling, who met the study inclusion criteria, and who gave their written informed consents. Before initiating the study, ethical approval and institutional permissions were obtained. The patients were assessed twice, before and after the surgery. The patients who were hospitalized in the urology clinics in the preoperative period were administered a Patient Description Form to identify their descriptive characteristics, the SF-36 Quality of Life Scale and the Benign Prostate Hyperplasia Quality of Life Scale to determine their quality of life. The patients who presented to the urology outpatient clinics for a follow-up visit a month after surgery were administered once more the quality of life scales. Numbers, percentages, t-tests, and the Mann Whitney U and Kruskall Wallis tests were used for statistical analysis of the data.
Results: The mean age of the patients was 69.12±8.84. When the scores obtained by the patients from the subdomains of the preoperative and postoperative SF-36 Quality of Life Scales were compared, the scores obtained from all the subdomains except the perceived general health subdomain were found to improve after the surgery. A review of the scores they obtained from the Benign Prostate Hyperplasia Quality of Life Scale showed that the quality of life score, which was 33.97±9.18 before the surgery, turned out to be 16.25±14.30 after the surgery.
Conclusions: Demonstrated that the quality of life in patients with benign prostatic hyperplasia significantly increased in the postoperative period compared to the preoperative period.
