Koroner Arter Baypas Greftli Hastalara Verilen Hemşirelik Bakımının Taburculuk Öğrenim Gereksinimleri ile Bu Gereksinimlerin Karşılanması, İyileşme Algısı, Başetme-Uyum Düzeyi ve Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi
Author :
Abstract
Giriş/Amaç: Küresel ölçekte, koroner arter hastalığı artışına paralel olarak koroner arter baypas greft cerrahisi de giderek artmaktadır ve bu majör cerrahi sonrası hastaların evde bakım yönetimi çok daha önem kazanmaktadır. Koroner arter baypas greft cerrahisi uygulanan hastalara verilen hemşirelik bakımının; taburculuk öğrenim gereksinimleri ile bu gereksinimlerin karşılanması, iyileşme algısı, başetme-uyum düzeyi ve yaşam kalitesine etkisinin incelenmesidir.
Gereç ve Yöntemler: Araştırma; yarı-deneysel, prospektif ve longitidunal araştırma tasarımına uygun yürütülmüştür. Koroner arter baypas greft cerrahisi geçiren hastalara verilen hemşirelik bakımının etkisi deney ve kontrol grubu verileri karşılaştırılarak sınanmıştır. Araştırma örneklemini 40 girişim ve 40 kontrol olmak üzere 80 hasta oluşturmuştur. Veriler Antalya İli’ndeki bir üniversite ve bir eğitim araştırma hastanesinde kalp-damar cerrahisi klinik ve polikliniklerinde toplanmıştır. Veriler yüz yüze görüşme yöntemiyle; ameliyat öncesi ilk ölçümler, birinci ay ve üçüncü ay tekrarlı ölçümlerde toplanmıştır. Kontrol grubu, klinik rutin bakım almıştır.
Bulgular: Koroner arter baypas greft cerrahisi geçiren girişim grubu hastalarda, taburculuktaki öğrenim gereksinimlerinin karşılanma düzeyi, iyileşme algısı, başetme-uyum düzeyi ve yaşam kalitesi düzeylerinin tüm alt boyutlarda ve ölçümlerde kontrol grubundan anlamlı şekilde yüksek olduğu saptanmıştır (p<0.05). Girişim ve kontrol grubu hastalarda taburculuktaki öğrenim gereksinimlerindeki önceliğin en yüksek “yaşam aktiviteleri” alt boyutunda bildirildiği bulunmuştur. Taburculukta, birinci ve üçüncü aydaki tüm ölçümlerde girişim grubu hastalar öğrenim gereksinimlerini “tamamen karşılandı” olarak belirtirken, klinik rutin bakım alan hastalar ise “ne az ne çok karşılandı” olarak belirtmiştir.
Sonuç: Koroner arter baypas greft cerrahisi geçiren hastalara verilen hemşirelik bakımının; taburculuktaki öğrenim gereksinimlerinin karşılanma düzeyi, iyileşme algısı, başetme-uyum düzeyi ve yaşam kalitesini arttırdığı görülmüştür.
Keywords
Abstract
Background/ Objective: Globally, coronary artery bypass graft surgery is increasing in parallel with the increase in coronary artery disease, and home care management of patients after this major surgery is becoming more important. To examine the impact of nursing care provided to patients undergoing coronary artery bypass graft surgery on discharge learning needs, meeting these needs, perception of recovery, coping and adaptation levels, and quality of life.
Material and Methods: The study was conducted using a quasi-experimental, prospective, and longitudinal research design. The study sample consisted of 80 patients, 40 intervention and 40 control. Data were collected in the cardiovascular surgery clinics and outpatient clinics of a university and a training and research hospital in Antalya Province. Data were collected via face-to-face interviews, including initial preoperative measurements and repeated measurements at the first and third months. The control group received routine clinical care.
Results: In the intervention group patients undergoing coronary artery bypass graft surgery, the level of discharge learning needs met, perception of recovery, coping and adaptation levels, and quality of life levels were significantly higher than in the control group across all subscales and measurements (p<0.05). The highest priority for discharge learning needs was reported in the “Activities of living” subscale in both the intervention and control groups. At discharge, in all measurements at one and three months, intervention group patients reported their learning needs as “fully met”, while patients receiving routine clinical care reported their needs as “neither more nor less met”.
Conclusion: Nursing care provided to patients undergoing coronary artery bypass graft surgery was found to improve the level of discharge learning needs met, perception of recovery, coping and adaptation levels, and quality of life.
