Author :
Abstract
Giriş/ Amaç: Akut karaciğer yetmezliği daha önceden tanı konulan karaciğer hastalığı olmayan ancak şiddetli akut karaciğer hasarı gelişen hastalarda oluşmaktadır. Akut-on-kronik karaciğer yetmezliği ise tanı konulmuş veya konulmamış kronik karaciğer hastalığı olan hastalarda görülen, akut hepatite bağlı sarılık ve uluslararası normalleştirilmiş oranının uzaması ile karakterize, bir veya daha fazla ekstrahepatik organ ve üç aya kadar artan mortaliteyle ilişkili karaciğer yetmezliği durumudur. Hastalarda gelişen bu tablo dinamik seyirli ve geri dönüşümlü olduğundan dolayı müdahale edilmesi, erken tanı ve destekleyici tedavinin yerinde ve zamanında başlatılması hayat kurtarıcıdır. Bu hastalarda karaciğer hastalığının ilerlemesine bağlı hepatik ensefalopati, sepsis, koagülopati, hepatorenal sendrom, assit, sarılık gibi komplikasyonların yönetimi önemli bir yere sahiptir. Bu nedenle hemşirelerin amacı; hastaların yaşam kalitesini düşüren kompleks özelliğe sahip bu komplikasyonları önlemek olmalıdır.
Sonuç: Öncelikli olarak karaciğer yetmezliği tanılı hastalarda akut durumu önlemek amacıyla hemşireler tarafından hastalara yaşam tarzı değişiklikleri hakkında önerilerde bulunulmalı, tedavileri ile ilgili kararlara katılımları için cesaretlendirilmeli ve eğitim verilerek desteklenmelidir. Komplikasyonların yönetiminde hemşireler aktif rol aldığında, hastalar gelişen komplikasyonları tanıyarak yönetebildiği için komplikasyonlar gerilemekte, hastaneye yatış oranı azalmakta ve yaşam kaliteleri artmaktadır. Bu doğrultuda hastalara ve bakım vericilere akut-on-kronik karaciğer yetmezliği komplikasyonlarının yönetimi konusunda danışmanlık eğitimi verilerek farkındalık ve bakım becerisi kazandırılması hastaların yaşam kalitesinin yükseltilmesine katkı sağlayacaktır.
Keywords
Abstract
Background/Objective: Acute liver failure occurs in patients who do not have previously diagnosed liver disease but develop severe acute liver injury. Acute-on-chronic liver failure is a condition of liver failure seen in patients with diagnosed or undiagnosed chronic liver disease, characterized by acute hepatic decompensation, jaundice and prolongation of the international normalized ratio, associated with one or more extrahepatic organs and increased mortality for up to three months. Since this condition that develops in patients has a dynamic course and is reversible, intervention, early diagnosis and timely initiation of supportive treatment are life-saving. In these patients, management of complications such as hepatic encephalopathy, sepsis, coagulopathy, hepatorenal syndrome, ascites and jaundice due to the progression of liver disease has an important place. Therefore, the aim of nurses is; The aim should be to prevent these complex complications that reduce the quality of life of patients.
Conclusion: Primarily, in order to prevent acute conditions in patients diagnosed with liver failure, nurses should advise patients about lifestyle changes, encourage them to participate in decisions regarding their treatment, and support them by providing training. When nurses take an active role in the management of complications, complications decrease, hospitalization rates decrease, and their quality of life increases, as patients are able to recognize and manage developing complications. In this regard, providing counseling training to patients and caregivers on the management of acute-on-chronic liver failure complications and providing them with awareness and care skills will contribute to improving the quality of life of patients.
